Maandag 2 januari 2012: onze ultieme "vrij zijn" ervaring kan beginnen! Het is de start van ons camper-avontuur. En waar ter wereld kun je nu een èchte "lonely planet-ervaring" op doen? Juist, in Australië! We hebben een hippie-camper geboekt. De budgetcamper uit het aanbod van Apollo. Dat voor de rest uit stoere, grote campers bestaat die van alle gemakken zijn voorzien. Ze vallen in het niet bij de grotere campers, hoewel wel beschilderd met paarse bloemetjes! En de vrijheidsbeleving zit hem niet in de grootte van de camper, toch??? We zijn zo slim geweest om onze backpacks in ons hostel achter te laten. Zodat we comfortabel en vlot naar de vestiging van Apollo kunnen reizen. Kunnen we onze zware bagage later op de dag met de camper ophalen, we willen toch in de buurt van Sydney blijven vandaag.  En daar zitten we dan, al meer dan 2 uur te wachten tot we aan de beurt zijn voor onze eerste incheck bij Apollo. Niet onlogisch is dit de drukste dag van het jaar! Iiieeeedereen trekt er op uit!!! Gezellig oud & nieuw in Sydney vieren, en dan op maandag lekker de weg op! Met zijn allen!!! Goed idee! Er staan bijna 100 campers op het terrein en waarschijnlijk gaan die vandaag ALLEMAAL nog weg! Voorlopig nog géén uitgestrekte vergezichten voor ons. Eerst maar eens zien of we überhaupt voor 7u vanavond nog onze baggage kunnen ophalen in het hostel in Manly!  Gelukkig zitten wij al 3 maanden in de chill-modus en zijn we er in Azië aan gewend geraakt lang op transport te moeten wachten. In tegenstelling tot andere gedupeerden, die -sommige met kleine kinderen- ook al uren zitten te wachten en al drie keer het kookpunt hebben bereikt. Zeker het gezin dat maar één week met een camper "door Australië gaat rondtrekken". Die zijn al een halve dag kwijt. Gelukkig voor hen worden ze gecompenseerd.  En ook wij worden blij, na bijna 4 uur op de vestiging van Apollo te hebben gezeten, omdat we met een hagelnieuw campertje de weg op mogen! Er zijn er nog maar 20 van in heel Australië! Er zit zelfs een flatscreen in mèt dvd-speler en digitenne! Wow! Funky ledverlichting met de keuze uit hard wit licht, of koel blauw. Het lijkt "pimp my ride wel"!  Ook een functioneel aanrechtje achterin en een kluisje voor de waardevolle spullen. Netjes allemaal. De oude hippiecampers met paarse bloemetjes gaan met andere mensen mee, wij hebben een oranje gestreepte met net 20.000km op de teller. Oja, en hij heet Kurt! Vernoemd naar Kurt Cobain. Alle nieuwe hippiecampers zijn vernoemd naar een legende uit de popmuziek.  Het lukt ons om tegen vijven terug te zijn in Manly, na ruim twee uur door de drukke binnenstad te hebben gezwoegd. Als we onze bagage en mijn gloednieuwe surfplank inladen, die ik heb gekocht in Manly, zit het busje akelig vol. Hmmmmm....dat wordt nog wat. In ieder geval kan ons avontuur nu echt beginnen! Er is een camping ten noorden van Manly. Vlak aan het strand en op slechts 20 minuten rijden. Misschien een goed idee voor de eerste nacht. Kunnen we een beetje wennen voor we ons gaan wagen aan wildkamperen. Het plan is om telkens een paar dagen te wildkamperen (dit is op veel plaatsen ok en op andere plaatsen wordt het gedoogd), en dan af en toe op een camping te gaan staan voor het comfort. Zo gezegd, zo gedaan. Als we daar aan komen is het al donker. De receptie is allang dicht. Oja, we zijn in de westerse wereld, niet meer in Azië?. De camping staat helemaal vol horen we van de nachtbewaking. Het is zomervakantie en topdrukte overal. Geen plek dus! Maar wel gelijk omze vuurdoop wildkamperen, hetzij noodgedwongen. Alleen willen we eerst nog wel douchen. Hmmmm... gaan we toch gewoon die camping op? Dus, tralalala heel nonchalant met onze douchespullen in een tasje de camping op. Om dit soort misbruik te voorkomen, zijn de douchegebouwen alleen toegankelijk met een code, of een pinpas 1-0 voor de camping. Alleen is het wel druk, veel mensen lopen in en uit. En zo komen we toch makkelijk binnen! 1-1! Het voelt als een kwajongensstreek maar de douche is daarom des te lekkerder!  Helemaal fris lopen we samen de camping weer af. Geen hond die het merkt. We vinden een plekje vlakbij de camping. Op een heuvel in een rustige woonwijk met uitzicht over de zee. Het is allemaal nog wel wat onwennig. Wat later op de avond komt er een groepje jongeren aan. Ze hangen een tijdje rond op de parkeerstrook. Er komen nog wat auto's bij en daarna verstommen de geluiden. We vallen in slaap. De volgende morgen blijkt dat ze op het strand hebben geslapen. Oh, we zijn dus niet de enige! Het is een mooi plekje. 's Morgens een wandeling over het strand en daarna nog wat stranden verkennen. Incl. "Palm Beach", het meest noordelijke strand van de Sydney beaches. We verblijven er de middag en slapen 's avonds weer op dezelfde plek als de eerste nacht. Na uiteraard eerst te hebben gedouched op de camping! Daar was vandaag overigens wel een plaatsje voor één nacht vrij, maar dit kostte 65 dollar (55 euro ongeveer), zonder elektriciteit. Nou, laat maar! Dan slapen we zonder elektriciteit liever pal aan het strand! Op woensdag de eerste rijdag, met als doel Port Macquarie of Coffs Harbour, dit ligt halverwege op de route naar Byron Bay (surfersmekka en backpackersspot) waar we uiteindelijk heen willen. Het valt al snel tegen want het is bijna 400 kilometer en erg warm. Wel zien we voor de eerste keer een kangoeroe! Tot groot verdriet van Maartje lag hij alleen wel dood naast de rijbaan. Enkele dagen geleden aangereden. Gelukkig zien we er later nog een paar, dit keer wel in leven. Via een touristische route leggen we de laatste kilometers af en belanden in een klein dorpje vlak voor Port Macquarie.  Met de nodige tussenstops is het al einde van de middag als we daar aankomen. We zien een leuke rustige parkeerplaats pal aan de zee. Yeah die houden we even in het achterhoofd!  Toch nog even doorrijden naar het stadje, kijken of we daar nog iets kunnen vinden. We komen uit bij een camping, waar we willen informeren wat de kosten zijn. Receptie om 6u 's avonds gesloten. Dat was het net geweest. Dan maar weer douchen daar. Wat bij mij snel lukt maar bij Maartje niet. Uiteindelijk weten we toch allebei binnen te sneaken. We gaan terug naar de parkeerplaats voor de nacht. De volgende dag verkennen we het stadje en boeken we een nachtje op de camping. Even rust en de camper aan de stroom. Tegen middernacht worden we wakker van....jawel een koala vlakbij in een eucalyptus boom. Cool!  Port Macquirie is een van de weinige regio's waar nog veel koalas in het wild leven. Maartje ziet er de volgende dag nog drie! Na 1 nachtje camping vinden we het wel weer best en slapen we nog 1 nachtje op de parkeerplaats in Lake Kathie, waar we eerder stonden.  Op aanraden van wat Ozzies die een praatje met ons komen maken trekken we de volgende dag door naar Crescend Head. Slechts 60 kilometer verder. Het is een kleine plaats met een beroemde surfbreak. Helaas is er niet veel swell en werkt de break niet. Wel kan er gesurft worden op de beachbreak, dus ik kan het water in! We staan op een parkeerplaats aan de baai. De parkeerplaats is omgeven door een camping. Uiteraard volgeboekt. Geen probleem, want we vinden het wildkamperen wel cool! Op de parking staan meerdere hippie-achtige campers. Met surfers en backpackers van het type dat niet op de camping staat, maar liever wild kampeert. Cool. Ook duiken er steeds meer Volkswagen T1 campertjes op, de ene nog gaver dan de andere!  In de meeste wc-gebouwtjes aan de stranden zijn ook douches. Wel enkel koud water maar dat hoeft in dit klimaat geen probleem te zijn! Veel mensen maken hier gebruik van en wij doen dit vandaag ook. Want om nu elke dag een camping op te sneaken.... De volgende dag blijkt er een grote slang (2-3 meter) in een boomtop te zitten vlakbij de camping. Hij heeft een dikke buik, dus pas gegeten. Gelukkig voor ons en alle kleine kindertjes op de camping. Hij trekt veel bekijks, maar ècht druk maakt men zich niet om het dier. En de slang vindt het ook best, veilig om een paar takken gekruld en volop in de zon.  Langs de camping loopt een riviertje, dat uitmondt in de zee. Afhankelijk van het getijde stroomt de rivier leeg of vol, in een snel of langzaam tempo. Kinderen vermaken zich kostelijk in de rivier. Ze laten zich op bodyboards meesleuren door het water. Ook de papa's, mama's, opa's en oma's laten zich meevoeren door de rivier. Wij gaan zelf, zonder bodyboard, ook nog even deze natuurlijke wildwaterbaan af erg leuk. De "surf lifesavingclub" (zijn er overal en doen heel nuttig werk, vaak vrijwillig) verkoopt sandwiches met vlees van de bbq om de clubkas te spekken. We genieten van een lekkere bbq lunch. Ook verkopen ze lootjes. Het blijkt voor een " duckrace" te zijn: een paarhonderd gele en genummerde badeendjes worden in de rivier losgelaten. Degene die het eerst downstream is, is uiteraard de winnaar. We krijgen het tafereel pas laat in de gaten, maar kunnen nog net de climax zien. Haha. 's Avonds hebben we een skype-afspraak met mijn ouders, dus we rijden op tijd door naar onze volgende bestemming:  South West Rocks. Een grotere plaats dan Crescend Head, met hopelijk een goede internetverbinding. Dit wordt uiteindelijk een drama. Na een tijd zoeken vinden we een hotel/café/restaurant waar we tegen betaling gebruik mogen maken van hun wifi! Blijkt de wifi niet te werken...aargghh...  Ja, we hebben toch nog iets om ons druk over te maken deze reis: Wi-Fi! Ik kan er een heel verhaal over schrijven. We vinden hier dus nergens verbindingen en het komt er op neer dat we ervoor bij de McDonalds moeten zijn. Die hebben gratis wi-fi! Maarja, elke dag een uurtje bij de Mc zitten is nu ook niet echt ons plan. Bovendien is het eten niet bepaald gezond. Wel goedkoop, véle malen goedkoper dan uit eten gaan. En daardoor erg populair. Plus gratis wi-fi...zucht. Om mensen zoals wij helemaal over de streep te krijgen hebben ze hier ook de McCafé. Een aparte balie waar je allerlei soorten koffie, thee en chocomel kunt krijgen. De koffie is prima te drinken, moet ik eerlijk bekennen. Zo zijn we tegen beter weten in toch regelmatig klant bij de MC. En kunnen we via de redelijke verbinding toch nog met het thuisfront in contact blijven. Het blijft behelpen maar de marketing van McDonalds heeft het voor elkaar om ook aan ons regelmatig wat dollars te verdienen! In Southwestrocks vinden we het verder niet zo bijzonder. Het stormt bijna aan zee (het lijkt wel een zuidwesterstorm) dus we willen wat beschut staan voor de nacht. We vinden een beschut plekje waar de wind weg valt en het wordt een benauwde nacht. De volgende dag naar Coffs Harbour. Ondanks de mindere recensie in de Lonely Planet willen we er toch even heen. We krijgen startproblemen nadat we het dimlicht aan hebben laten staan tijdens een pitstop bij de -ja daar is ie weer- McDonalds. Kurt is van veel gemakken voorzien, maar niet van een waarschuwingssignaal als je je lichten aan laat staan. Gelukkig gebeurt het hier en niet in de outback! Hier komt de éne na de andere auto langs en er zal er vast wel één zijn met startkabels. Dit valt vies tegen. Uiteindelijk komt de hulp uit een overwachte hoek. Van een relaxede dude en zijn vriendin, voor het eerst op vakantie in de door hen zelf opgeknapte Volkswagen T1 camper. Babyblauw en op een verhoogd onderstel met flinke banden. Heel cool! Hij helpt ons aan de praat en wij zijn ze eeuwig dankbaar! Zo komen we toch nog aan in Coffs Harbour. We rijden langs Park Beach en er wordt gesurft (eind van de middag). Na enige twijfel ga ik er toch nog even in om een heerlijke sessie te surfen! De zee is kalmer, er staat geen wind een de golven rollen mooi binnen. Beter dan de heavy surf op Manly beach, voor mij dan. Kan ik eindelijk een beetje wennen aan mijn nieuwe board! En dat lukt aardig!  Daarna doen we de camping-douche truc weer en draaien daar gelijk een wasje. We slapen op de parkeerplaats net buiten de camping.  Waar als we terugkomen van het douchen nog een hippiecamper nieuwe stijl staat. Een leuk zicht twee dezelfde campertjes naast elkaar.  De volgende morgen rijden we terug naar de surfplek. De golven zijn minder, dus eerst maar een rondje wandelen. Over een heuvel. Daarachter moet nog een surfstrand liggen, dat gaan we even checken! Het is een stukje lopen eer we het andere strand zien. Om beter zicht te hebben lopen we van het pad af naar de rand van kleine clif en ik laat de omgeving op me inwerken. Hey, wat is dat daar in de struiken? De zoveelste hagedis? Nee, het heeft een grotere kop! En daarachter een dik gekronkeld lichaam.... Ow...slang nummer 2! Alleen nu vlakbij op iets meer dan 1 meter bij mijn voeten (we zijn op onze slippers) vandaan. Een seconde gebeurt er niks. Zowel de slang als ik nemen de situatie in ons op. We besluiten allebei elkaar met rust te laten. De slang had mij natuurlijk nooit aangekund en wij hadden net al gegeten dus geen honger meer! Haha. Nee, ik hou Maartje tegen en loop daarna rustig achteruit. De slang keert om en verdwijnt in de bosjes. Het was weer een flinke jongen, gezien de dikte van zijn kop en lichaam. Een goed begin van de dag! Op de terugweg vliegen er 5 zwarte papagaaien over. Ze zijn heel groot, met een spanwijdte van wel 1,5 meter! Even later kunnen we ze tot op 5-8 meter naderen. Wow! En het is nog niet gedaan met de dierendag! Na de wandeling besluiten we met de camper bij dat strand te gaan kijken (Diggers Beach). Op het padje naar het strand staan twee mannen de bosjes in te staren. Het blijkt een varaan te zijn van wel 1,5 meter! Later de dag zien we hem weer en kunnen we hem filmen. Hij wordt ook nog eens aangevallen door eksters en een brush-turkey (soort kalkoen) hoewel het hem niet veel doet met zijn dikke huid. Het staat op film! Om het dierenplezier compleet te maken zien we die dag ook nog twee walibi's (kleinere kangoeroe's), aan de overkant van onze camperparkeerplaats in de bosjes. En dat allemaal op één dag en in één en dezelfde vierkante kilometer!!! Naast het surfstrand en alle natuur om ons heen is het een super plek om te kunnen overnachten! Achter het strand en groot veld met bbq's, picknickplaatsen en voldoende parkeergelegenheid. Er is stromend water en zelfs electriciteit! We mogen de stroomkabel lenen van 2 Duitse jongens die hier ook bivakkeren. De onze past niet maar die van hun wel. Nu hebben we helemaal geen camping meer nodig! Wat een leven! De heren zijn al maanden in Australië, ze reizen en werken af en toe. Nu hebben ze een baantje op de kermis die hier voor 6 weken is. 's Nachts slapen ze hier. De een in een Nissan 4x4 en de ander in een tentje. Niemand die er wat van zegt! Geniaal! ! Jullie begrijpen vast wel dat we ons hier vermaken en hier daarom al 3 nachten hebben geslapen! We zitten super en de bewoonde wereld (incl. Mc Donalds en supermarkt) ligt op 5 minuten rijden hiervandaan. Het plan is om vandaag (vrijdag de 13e) weer door te rijden. We hebben al afscheid genomen van de Duitse jongens, die moesten gaan werken. Of dit plan ook uitgevoerd gaat worden? We weten het nog niet en dat lezen jullie wel in ons volgende verhaal! No worries! Jan