Maandag 10-10; 19.00 uur Met schone kleren aan en gewassen liggen we heerlijk op een echt bed in ons hostel. Moe en een beetje met een dubbel gevoel over de toer van de afgelopen dagen.  Zondagochtend was het om 8.00 uur verzamelen bij het restaurantje van ons hostel waar we eerst hebben ontbeten. We bleken inderdaad met een selecte groep te zijn. Naast ons nog 2 andere stelletjes en 2 zussen. Na het ontbijt werden we met een pick-up truck afgezet halverwege de berg waar de toer plaatsvond en van waaruit we de jungle in zouden trekken. De pas werd er gelijk stevig in gezet en dit zou de rest van de dag zo blijven.  Na ongeveer drie kwartier lopen in een nog wat open en vrij vlak landschap kwamen we uit bij een riviertje. Waar we een kleine stop met lunch (nasi) hadden. Vanaf dat punt begon de toer pas echt en dat heb ik geweten!  De klim begon. We gingen direct van het pad af voor het beklimmen van een helling die erg stijl en vochtig was. Gelukkig had een van onze gidsen (we hadden er in totaal 4, ja en dat op 8 mensen) van bamboe een wandelstok gemaakt die ietwat houvast gaf op de helling. Het volgende uur kwamen we nog drie van die hellingen tegen (met ieder een klim van ongeveer 10 tot 15 minuten). Tussendoor liep je dan via een pad omhoog. Nou ja een pad, het was meer een glibberige richel van soms nog net 40cm breed langs een redelijke afgrond. En hoe hoger we kwamen hoe dieper die afgrond natuurlijk werd. Voor degenen die het niet weten: ik heb dus een mega hoogtevrees, ben al bang als ik op een krukje moet staan. Nou ik heb op sommige stukken met de tranen in mijn ogen gelopen. Maar terug gaan kon niet meer hoe graag ik het op dat moment ook wilde. Dus ik ben braaf meegelopen met de rest van de groep.  Na ongeveer een uur kwamen we uit bij een prachtige waterval met daarbij gelegen een huisje (een bamboehutje op palen) waarin een gezinnetje woont. Helemaal afgelegen middenin de jungle met alleen het geluid van de waterval op de achtergrond. Onder het huisje scharrelde hun huisdieren, wat kippen, een hond en 2 kittens. Wat een plaatje was dat om te zien. We hadden een break om onder de waterval te gaan zwemmen en lekker even uit te rusten. Dat was erg fijn want ik kon daardoor even op adem komen van alle uitgestane angsten en opladen voor een volgende klim.  Na die laatste hike kwamen we aan bij ons nachtverblijf. Dit waren 2 bamboehutjes op palen met daarbij gelegen nog een kleiner stenen gebouwtje verdeeld in 2 gedeeltes. Liggend midden op de top van de berg tussen het alleen maar groen, groen en groen van de jungle, zonder stromend water of elektriciteit in de buurt. Voor jullie beeld van de "huisjes" zal ik deze nog proberen te beschrijven. We hebben hier helaas maar 1 foto van omdat mijn fototoestel bijna leeg was en ik nog heel graag een foto van de olifanten wilde maken die we volgende dag zouden zien. Van het stenen gebouwtje was het ene gedeelte een wc. Een gat in de grond met een bakje water ernaast om de wc door te spoelen. Het andere gedeelte was de douche. Een slang waar koud water uit het gebergte uit kwam. In een van de bamboehutjes sliepen we met de groep (van de binnenkant van het hutje heb ik een foto gemaakt). Je sliep op een dun matje zonder kussen gelukkig wel onder een klamboe zodat alle enge beesten die 's nachts rondliepen niet in onze slaapzak zouden belanden.  Het andere hutje diende als restaurant en chill plaats. Het was nog maar half vier 's middags bij aankomst dus we moesten ons hier vermaken tot het slapen gaan. En dat is goed gelukt. Onze guide "Jungleboy" heeft ons samen met een van de andere guides "Tarzan" (zij het onder de invloed van opium wat ze roken vanuit een waterpijp) een avondvullend programma gegeven. Voor de mensen uit het gebergte is het heel gewoon om opium te gebruiken zij groeien ermee op. Het wordt aan hen gegeven door hun moeder als ze nog maar kinderen zijn als medicijn tegen bijvoorbeeld buikpijn of een griepje. Op ons kwam het wat vreemd over. Maar we hebben lekker gegeten, onder kaarslicht verhalen over de tribe gehoord en zelfs nog een spelletje gespeeld. De volgende ochtend hadden we na een gebroken nacht slaap om half 9 ontbijt, toast met jam en vers fruit met koffie of thee. Dit was heerlijk we hebben voor het eerst sinds we hier zijn 's ochtend weer eens brood op en dat middenin de middle of nowhere. De hike begon. Ik zag erg op tegen nieuwe ravijnen, hoogtes en een snel tempo waarin niks over de omgeving verteld wordt. Maar wat was de tweede dag een stuk aangenamer dan de eerste! "Tarzan" was deze dag onze laeding guide, terwijl dat de dag ervoor "Jungleboy" was. Hij nam een tempo aan wat een stuk lager lag dan dat van "Jungleboy" en vertelde tijdens de tocht wat over de omgeving waar we doorheen liepen.  We starten bij een hill dorpje dat vlakbij ons nachtverblijf ligt. In dit dorp leven de mensen van de stam van onze guides. Door heel het gebergte heen leeft deze stam in verschillende dorpjes. Zo raar we dachten echt dat we helemaal afgezonderd waren van de buitenwereld in ons verblijf. Maar 10 minuten lopen en we komen middenin een levendig dorpje met een basisschool en al. Er was zelfs een huisje met zonnepanelen.  De kinderen die in tribe leven blijven tot hun dertiende op de school in het bergdorp. De meesten gaan daarna naar de grote stad voor een vervolgopleiding maar komen, tenzij ze trouwen in de stad, vrijwel allemaal weer terug naar het dorp. Net zoals wij waarschijnlijk niet zouden kunnen wennen aan de nog primitieve levensstijl daar wennen zij niet in de grote stad. Als ze terugkomen trouwen ze, de meisjes voor hun vijfentwintigste en de jongens voor hun dertigste. Wat erg grappig is: de meisjes vragen daar de jongens andersom is dat absoluut niet mogelijk. Eenmaal getrouwd blijven ze ook altijd bij elkaar, een scheiding kennen ze daar niet. Waarna ze hun leven opbouwen in de heuvels. Waar ze niet veel geld voor hun bestaan nodig hebben, de huisjes bouwen ze zelf en water gebruiken ze uit de bergen. Rijst groeit er in overvloed het weinige andere dat ze nodig hebben halen ze beneden uit de dorpjes. Ze hebben niet meet nodig in hun mooie omgeving. Een stukje terug in de tijd ga je hier. Nadat we het dorpje uit waren hadden we onze laatste steile klim, wel de langste van allemaal. Maar de heuvel was minder glibberig en aan de hoogte leek ik ook wat te wennen. Ik vond het nog steeds eng maar het ging een stuk beter dan gisteren. En wat geeft het een fijn gevoel, als je helemaal buiten adem de top hebt bereikt onder een temperatuur van 36graden.  Ook de daling die daarop volgde ging beter dan de dag ervoor. We hebben weer op een smal pad gelopen maar beneden ons lag echt een supermooie rivier waar ik zelfs af en toe naar durfde te kijken. Na drie uur lopen was het einde van de hike bereikt. Yes ik had het vandaag toch maar gedaan zonder tranen. Als afsluiting hebben we die middag op olifanten gereden. Ook weer hoog op de rug van de olifant, met zijn tweetjes in een zitje. Je goed vasthouden anders lig je zo tussen de poten van de olifant zo'n vier meter lager. Dit was leuk om een keer ervaren te hebben maar ze worden toch in gevangenschap gehouden. Dat is weer de andere kant van het verhaal. Daarna hadden we een bamboeraft over de rivier. Lekker ontspannen 40 minuten drijven op de rivier. Door wat kleine stroomversnellingen gaan. Met af en toe een duik naar achteren op de raft omdat we anders een tak in ons gezicht hadden vanwege de hoge waterstand. Een goede afsluiting van een vermoeiende tweedaagse hike. De afgelopen dagen heb ik gemengde gevoelens over de trip gehad. Het snelle tempo, de hoogtes en angst, de weinige informatie de eerste dag, het ietwat uitbundige gedrag van de guides door gebruik van opium wat niet leuk was. De ontzettende mooie omgevingen, de gezellige avond, wat leren over de hilltribe en hun cultuur, back to basic (niet douchen, vies en zwetend in dezelfde kleding lopen, geen bed hebben) en dan toch plezier maken, ontdekken dat ik een deel van mijn angst opzij kon zetten en de tweede dag toch ook heb kunnen genieten was allemaal geweldig.  Ow my buddha ik ben best een beetje trots op mezelf!! Woensdag 12-10; 13.30 uur Terug van de de trip verblijven we nu in een ander hostel dan de eerste nachten in Chiang Mai. Gisteren hebben we het oude centrum van Chiang Mai  bezocht en we hebben het hier zoveel meer naar ons zin als in Bangkok. Het is hier een stuk rustiger en de mensen zijn veel vriendelijker. Toch zijn we van plan om morgen Thailand alweer uit te gaan en door te trekken naar Laos. Om daar een stuk van Noord Laos aan te gaan doen. Maar natuurlijk komen we later nog terug in het mooie Thailand. Ik wil dit lange verhaal nog iets langer maken door af te sluiten met iets wat we vanmorgen hebben gedaan en wat al ik al zolang heb willen doen. Zal het kort houden want ik plaats de foto's en die zeggen genoeg. Ik heb samen met Jan kleine tijgertjes mogen aaien en ze de fles gegeven!!!!! WAUW WAUW WAUW het was echt te gek!!!  Liefs Maartje Wist je dat: We al een aantal leuke spreekwoorden/uitdrukkingen zijn tegengekomen in het Engels: same same but different, its a very said said story, ow my buddha. We de klotezomer in Nederland nu al helemaal vergeten zijn!!! We al aardig aan het links rijdende verkeer gewend zijn en dat ik maar goed ook want; Een stoep bestaat hier wel maar houdt vaak uit het niets op, of is zo smal (en op dat smalle stuk staan dan bovendien ook nog bomen, scooters of reclameborden) dat we vaak moet uitwijken naar de weg. We hier, terwijl we toch in 2 grote steden zijn geweest, nog bijna geen sirenes van ambulances hebben gehoord. We nog steeds maar 1 heel klein buitje hebben gehad, ondanks de grote wateroverlast. We 's avonds tot het slapen gaan gewoon in een hemdjes zitten. De Thai 's ochtends al vaak noodles eten en de rest van de dag ook warm eten. Je hier vanaf je zestiende al auto mag rijden. Er in bijna iedere straat wel een tempel staat.