Maandag 10-10; 19.00 uur Met schone kleren aan en gewassen liggen we heerlijk op een echt bed in ons hostel. Moe en een beetje met een dubbel gevoel over de toer van de afgelopen dagen.
Zondagochtend was het om 8.00 uur verzamelen bij het restaurantje van ons hostel waar we eerst hebben ontbeten. We bleken inderdaad met een selecte groep te zijn. Naast ons nog 2 andere
stelletjes en 2 zussen. Na het ontbijt werden we met een pick-up truck afgezet halverwege de berg waar de toer plaatsvond en van waaruit we de jungle in zouden trekken. De pas werd er gelijk stevig
in gezet en dit zou de rest van de dag zo blijven. Na ongeveer drie kwartier lopen in een nog wat open en vrij vlak landschap kwamen we uit bij een riviertje. Waar we een kleine stop met lunch
(nasi) hadden. Vanaf dat punt begon de toer pas echt en dat heb ik geweten! De klim begon. We gingen direct van het pad af voor het beklimmen van een helling die erg stijl en vochtig was.
Gelukkig had een van onze gidsen (we hadden er in totaal 4, ja en dat op 8 mensen) van bamboe een wandelstok gemaakt die ietwat houvast gaf op de helling. Het volgende uur kwamen we nog drie van die
hellingen tegen (met ieder een klim van ongeveer 10 tot 15 minuten). Tussendoor liep je dan via een pad omhoog. Nou ja een pad, het was meer een glibberige richel van soms nog net 40cm breed langs
een redelijke afgrond. En hoe hoger we kwamen hoe dieper die afgrond natuurlijk werd. Voor degenen die het niet weten: ik heb dus een mega hoogtevrees, ben al bang als ik op een krukje moet staan.
Nou ik heb op sommige stukken met de tranen in mijn ogen gelopen. Maar terug gaan kon niet meer hoe graag ik het op dat moment ook wilde. Dus ik ben braaf meegelopen met de rest van de groep.
Na ongeveer een uur kwamen we uit bij een prachtige waterval met daarbij gelegen een huisje (een bamboehutje op palen) waarin een gezinnetje woont. Helemaal afgelegen middenin de jungle met alleen
het geluid van de waterval op de achtergrond. Onder het huisje scharrelde hun huisdieren, wat kippen, een hond en 2 kittens. Wat een plaatje was dat om te zien. We hadden een break om onder de
waterval te gaan zwemmen en lekker even uit te rusten. Dat was erg fijn want ik kon daardoor even op adem komen van alle uitgestane angsten en opladen voor een volgende klim. Na die laatste
hike kwamen we aan bij ons nachtverblijf. Dit waren 2 bamboehutjes op palen met daarbij gelegen nog een kleiner stenen gebouwtje verdeeld in 2 gedeeltes. Liggend midden op de top van de berg tussen
het alleen maar groen, groen en groen van de jungle, zonder stromend water of elektriciteit in de buurt. Voor jullie beeld van de "huisjes" zal ik deze nog proberen te beschrijven. We hebben hier
helaas maar 1 foto van omdat mijn fototoestel bijna leeg was en ik nog heel graag een foto van de olifanten wilde maken die we volgende dag zouden zien. Van het stenen gebouwtje was het ene gedeelte
een wc. Een gat in de grond met een bakje water ernaast om de wc door te spoelen. Het andere gedeelte was de douche. Een slang waar koud water uit het gebergte uit kwam. In een van de bamboehutjes
sliepen we met de groep (van de binnenkant van het hutje heb ik een foto gemaakt). Je sliep op een dun matje zonder kussen gelukkig wel onder een klamboe zodat alle enge beesten die 's nachts
rondliepen niet in onze slaapzak zouden belanden. Het andere hutje diende als restaurant en chill plaats. Het was nog maar half vier 's middags bij aankomst dus we moesten ons hier vermaken tot
het slapen gaan. En dat is goed gelukt. Onze guide "Jungleboy" heeft ons samen met een van de andere guides "Tarzan" (zij het onder de invloed van opium wat ze roken vanuit een waterpijp) een
avondvullend programma gegeven. Voor de mensen uit het gebergte is het heel gewoon om opium te gebruiken zij groeien ermee op. Het wordt aan hen gegeven door hun moeder als ze nog maar kinderen zijn
als medicijn tegen bijvoorbeeld buikpijn of een griepje. Op ons kwam het wat vreemd over. Maar we hebben lekker gegeten, onder kaarslicht verhalen over de tribe gehoord en zelfs nog een spelletje
gespeeld. De volgende ochtend hadden we na een gebroken nacht slaap om half 9 ontbijt, toast met jam en vers fruit met koffie of thee. Dit was heerlijk we hebben voor het eerst sinds we hier
zijn 's ochtend weer eens brood op en dat middenin de middle of nowhere. De hike begon. Ik zag erg op tegen nieuwe ravijnen, hoogtes en een snel tempo waarin niks over de omgeving verteld wordt. Maar
wat was de tweede dag een stuk aangenamer dan de eerste! "Tarzan" was deze dag onze laeding guide, terwijl dat de dag ervoor "Jungleboy" was. Hij nam een tempo aan wat een stuk lager lag dan dat van
"Jungleboy" en vertelde tijdens de tocht wat over de omgeving waar we doorheen liepen. We starten bij een hill dorpje dat vlakbij ons nachtverblijf ligt. In dit dorp leven de mensen van de stam
van onze guides. Door heel het gebergte heen leeft deze stam in verschillende dorpjes. Zo raar we dachten echt dat we helemaal afgezonderd waren van de buitenwereld in ons verblijf. Maar 10 minuten
lopen en we komen middenin een levendig dorpje met een basisschool en al. Er was zelfs een huisje met zonnepanelen. De kinderen die in tribe leven blijven tot hun dertiende op de school in het
bergdorp. De meesten gaan daarna naar de grote stad voor een vervolgopleiding maar komen, tenzij ze trouwen in de stad, vrijwel allemaal weer terug naar het dorp. Net zoals wij waarschijnlijk niet
zouden kunnen wennen aan de nog primitieve levensstijl daar wennen zij niet in de grote stad. Als ze terugkomen trouwen ze, de meisjes voor hun vijfentwintigste en de jongens voor hun dertigste. Wat
erg grappig is: de meisjes vragen daar de jongens andersom is dat absoluut niet mogelijk. Eenmaal getrouwd blijven ze ook altijd bij elkaar, een scheiding kennen ze daar niet. Waarna ze hun leven
opbouwen in de heuvels. Waar ze niet veel geld voor hun bestaan nodig hebben, de huisjes bouwen ze zelf en water gebruiken ze uit de bergen. Rijst groeit er in overvloed het weinige andere dat ze
nodig hebben halen ze beneden uit de dorpjes. Ze hebben niet meet nodig in hun mooie omgeving. Een stukje terug in de tijd ga je hier. Nadat we het dorpje uit waren hadden we onze laatste steile
klim, wel de langste van allemaal. Maar de heuvel was minder glibberig en aan de hoogte leek ik ook wat te wennen. Ik vond het nog steeds eng maar het ging een stuk beter dan gisteren. En wat geeft
het een fijn gevoel, als je helemaal buiten adem de top hebt bereikt onder een temperatuur van 36graden. Ook de daling die daarop volgde ging beter dan de dag ervoor. We hebben weer op een smal
pad gelopen maar beneden ons lag echt een supermooie rivier waar ik zelfs af en toe naar durfde te kijken. Na drie uur lopen was het einde van de hike bereikt. Yes ik had het vandaag toch maar gedaan
zonder tranen. Als afsluiting hebben we die middag op olifanten gereden. Ook weer hoog op de rug van de olifant, met zijn tweetjes in een zitje. Je goed vasthouden anders lig je zo tussen de poten
van de olifant zo'n vier meter lager. Dit was leuk om een keer ervaren te hebben maar ze worden toch in gevangenschap gehouden. Dat is weer de andere kant van het verhaal. Daarna hadden we een
bamboeraft over de rivier. Lekker ontspannen 40 minuten drijven op de rivier. Door wat kleine stroomversnellingen gaan. Met af en toe een duik naar achteren op de raft omdat we anders een tak in ons
gezicht hadden vanwege de hoge waterstand. Een goede afsluiting van een vermoeiende tweedaagse hike. De afgelopen dagen heb ik gemengde gevoelens over de trip gehad. Het snelle tempo, de hoogtes en
angst, de weinige informatie de eerste dag, het ietwat uitbundige gedrag van de guides door gebruik van opium wat niet leuk was. De ontzettende mooie omgevingen, de gezellige avond, wat leren
over de hilltribe en hun cultuur, back to basic (niet douchen, vies en zwetend in dezelfde kleding lopen, geen bed hebben) en dan toch plezier maken, ontdekken dat ik een deel van mijn angst opzij
kon zetten en de tweede dag toch ook heb kunnen genieten was allemaal geweldig. Ow my buddha ik ben best een beetje trots op mezelf!! Woensdag 12-10; 13.30 uur Terug van de de trip verblijven
we nu in een ander hostel dan de eerste nachten in Chiang Mai. Gisteren hebben we het oude centrum van Chiang Mai bezocht en we hebben het hier zoveel meer naar ons zin als in Bangkok. Het is
hier een stuk rustiger en de mensen zijn veel vriendelijker. Toch zijn we van plan om morgen Thailand alweer uit te gaan en door te trekken naar Laos. Om daar een stuk van Noord Laos aan te gaan
doen. Maar natuurlijk komen we later nog terug in het mooie Thailand. Ik wil dit lange verhaal nog iets langer maken door af te sluiten met iets wat we vanmorgen hebben gedaan en wat al ik al zolang
heb willen doen. Zal het kort houden want ik plaats de foto's en die zeggen genoeg. Ik heb samen met Jan kleine tijgertjes mogen aaien en ze de fles gegeven!!!!! WAUW WAUW WAUW het was echt te
gek!!! Liefs Maartje Wist je dat: We al een aantal leuke spreekwoorden/uitdrukkingen zijn tegengekomen in het Engels: same same but different, its a very said said story, ow my buddha. We de
klotezomer in Nederland nu al helemaal vergeten zijn!!! We al aardig aan het links rijdende verkeer gewend zijn en dat ik maar goed ook want; Een stoep bestaat hier wel maar houdt vaak uit het niets
op, of is zo smal (en op dat smalle stuk staan dan bovendien ook nog bomen, scooters of reclameborden) dat we vaak moet uitwijken naar de weg. We hier, terwijl we toch in 2 grote steden zijn geweest,
nog bijna geen sirenes van ambulances hebben gehoord. We nog steeds maar 1 heel klein buitje hebben gehad, ondanks de grote wateroverlast. We 's avonds tot het slapen gaan gewoon in een hemdjes
zitten. De Thai 's ochtends al vaak noodles eten en de rest van de dag ook warm eten. Je hier vanaf je zestiende al auto mag rijden. Er in bijna iedere straat wel een tempel staat.
Vrijdag 7-10; 13u We doen het rustig aan op onze laatste dag Bangkok en zitten al bijna 3uur in een park vlakbij ons hotel. Het ligt aan de rivier en we zien het water langzaam weer stijgen. Het
lijkt erop dat het peil ,'s nachts wat zakt en overdag weer stijgt. Omdat we hier al even zitten, zien we om ons heen dit en meer gebeuren. Zo mag je hier niet knuffelen in het openbaar ( niet
dat wij dat doen, haha). De parkwachter geeft zo nu en dan een stelletje de opdracht rechtop te gaan zitten als ze naar zijn zin iets te close worden. Ik weet wel dat Aziaten niet close zijn in het
openbaar, maar toch is het gek dat er ook op wordt toegezien door een wachter. Het is best druk, alle bankjes in de schaduw zijn bezet. Een bruingetinte huid is geen schoonheidsideaal in Azië. Verder
is de sfeer ontspannen. Aan het park grenst een soort openlucht-aula waar toespraken worden gehouden. Het publiek reageert enthousiast op de spreker. Later wordt er gezongen. Vanuit het park lijkt
het op een slechte auditie bij Idols, maar het publiek denkt daar anders over en is laaiend enthousiast. Ook als "I Will Survive" wordt ingezet. Het zal aan ons liggen want we zitten niet tussen het
publiek. We hebben besloten het voor de rest van de dag ook rustig aan te doen. Om 18.00u vertrekt immers onze trein en we moeten er nog heen. Ook proberen we ons te houden aan ons budget, wat
soms nog best een uitdaging is. We hopen dat het leven buiten Bangkok goedkoper is. We horen wel verhalen dat in november het hoogseizoen begint en daardoor hotelprijzen zullen stijgen.we zullen
zien. Gisteren hebben we gegeten voor 70 baht, nog geen 2 euro. Zat geen drinken bij, maar ok. Ik twijfelde of het genoeg zou zijn. En dat was het. We beginnen onze draai te vinden en raken gewend
aan de gang van zaken op straat. We zijn benieuwd wat de volgende stop ons gaat brengen. Jan Wist je dat: Er hier geen vuil op de straat ligt, zelfs geen kauwgom. Het weinige vuil dat er ligt,
zelfs de blaadjes die uit bomen vallen, direct wordt opgeveegd. De rivier (Chao Phraya) helaas wel heel erg vuil is. De taxi's niet alleen zwart of geel zijn maar alle kleuren van de regenboog
hebben. De voertuigen geen verplichte remlichten hebben, dus deze ook in allerlei kleuren, soorten en maten aanwezig zijn. Al het gras strak gemaaid is en de struiken en bomen als het kan nog
strakker en mooi in vorm geknipt zijn. We in totaal nog maar zeven muggenbeten hebben. Joehoe!!! best een goede score. Het eten tot nu erg lekker is, al hoewel we nog niks hebben geproefd van de
gewaagde en soms vreemd uitziende gerechten die ze in de vele kraampjes op straat verkopen. We al redelijk aan het warme, vochtige klimaat gewend zijn. Er hier in Bangkok bijna geen zwerfkatten -of
honden op straat lopen. Er veel verborgen werkloosheid is. Er werken heel veel mensen op 1 functie. Wat op zich fijn is omdat ze het in dit warme klimaat dan wat rustiger aan kunnen doen. Er heel
veel mannen en in wat mindere mate vrouwen in mooie, strakke werkuniformen lopen. Bij iedere functie draagt men een ander uniform dus we hebben er al heel wat voorbij zien komen. Maartje nog maar
heel weinig gezeurd heeft. Jan vreest dat de jungle toer hier wel eens verandering in kan brengen. Zaterdag 8-10; 18.30u Inmiddels zitten we op de binnenplaats van ons nieuwe verblijf in Chiang Mai.
We hebben net een briefing gehad over de jungletoer. Het lijkt erop dat we met een selecte groep zullen zijn, dat is wel leuk. We gaan het morgen zien, we zijn erg benieuwd. De eerste indrukken van
de stad Chiang Mai zijn erg positief, het ademt een relaxtere sfeer uit dan het drukke Bangkok. We denken dat we hier wel een aantal dagen zullen blijven! De rit hierheen was pittig; de
nachttrein die we eigenlijk zouden nemen werd een nachtbus. Vanwege hoge waterstanden (als gevolg van de hevige regenval) reedt de trein helemaal niet en moesten we onze tickets vervangen voor
buskaarten. We zijn half negen 's avonds uit Bangkok vertrokken. Buiten Bangkok moest de bus een aantal keer omdraaien omdat de weg door het hoge water was ondergelopen en onbegaanbaar was geraakt.
Hierdoor zagen we elke keer het verkeersbord road to Bangkok weer verschijnen, dat gaf weinig hoop. Toen we uiteindelijk toch uit de omgeving van Bangkok naar het noorden toe reden zagen we daar ook
water, water en nog eens water. Niet normaal. De rit die gewoonlijk 8-9 uur duurt heeft meer dan 12 uur in beslag genomen, pffff!! We wisten dat er wateroverlast zou zijn maar de taal is zo anders
dat je van het nieuws niks meekrijgt. Het was even schrikken dat het zo erg is. Afijn, we zijn er en maken ons op voor ons volgende avontuur!!!! Liefs van ons!!!!
SAWADEE KA!!! Hier een eerste berichtje uit Thailand. Het zal kort zijn want we hebben niet zo'n goede internetverbinding hier dus we zullen onze trip tot nu toe zo goed mogelijk proberen samen te
vatten. Na een lange reis van meer dan 24 uur zijn wij dinsdagavond laat in Bangkok aangekomen. Onze reis is prima gegaan, wel een lange trip, maar ach we kijken niet op een paar uurtjes de komende
vijf vakantiemaanden!! Het is hier nu donderdagavond en wij hebben het de eerste dagen rustig aan gedaan, in deze drukke erg hectische miljoenenstad. Om jullie een korte samenvatting van deze drukte
te geven: er rijden ontzettend veel voertuigen (naar ons gevoel door elkaar) en ze rijden hier links wat wennen is. De smalle straatjes staan vol met kraampjes waar allerlei spullen worden verkocht
van buddha's tot slippers maar ook met een variatie aan etenswaar. Elke paar meter die je hier loopt ruik je weer een andere onbekende etensgeur. En dan zijn er veel, heel veel mensen. Vandaag hebben
we een toer gemaakt in een longtailboot door de kanalen van Bangkok. Dit was erg fijn om te doen omdat we even konden ontsnappen uit alle drukte dat het leven in Bangkok met zich mee brengt. Je
krijgt een goede indruk van hoe de Thai leven en in wat voor een armoedige staat de huisjes waarin ze leven vaak zijn. Het was een mooie toer om te maken, we hebben alvast wat foto's op de site
gezet. Morgenavond (vrijdagavond) vertrekken we met de nachttrein richting Chiang Mai (een reis van ongeveer 13 uur) waar we zondag en maandag een jungle toer, met een overnachting in de jungle, gaan
ondernemen! liefs Maartje
WAUW!!!! Wat een geweldig verrassings-afscheidsfeest hebben wij afgelopen zaterdag gehad!
De eerste hint voor het feestje kregen wij een aantal weken geleden in de vorm van een 'dreigbrief' waarin stond dat we op zaterdag 24 september 2011 thuismoesten zijn; geen vragen, geen
telefoontjes. Het eerste wat Maartje deed was Esmeralda bellen met de medeling dat we een brief hadden ontvangen. Die kanoverigens erg goed toneelspelen want tot afgelopen zaterdag hadden we geen
idee dat zij het masterbrein achter het hele feestje was.
Maar toen.......we waren klaar met eten. We hadden geen idee zou er weer een brief komen of moeten we de rekening vragen. Dat hebben we maar gedaan toen de serveerster maar geen volgende brief kwam
brengen.We kregen te horen datwe om 19.15 uur door de taxi naar een volgende lokatie gebracht zouden worden. SPANNEND!!
Bij Scaldis in Sint Maartendijk aangekomen stonden Esmeralda en Daisy ons op te wachten. We kregen eenblinddoek voor en ja eenmaal binnen, de blinddoek af, stonden zoveel lieve mensen. Echt
ongelooflijk dat iedereen de moeite heeft genomenom ons gedag te komen zeggen. Er waren zoveel mensen dat we niet genoeg tijd hebben gehad om iedereen persoonlijk wat langer te woord te staan maar
het was erg fijn dat jullie er allemaal waren. En we hebben dankzij onze dj Wouter ook nog een dansje kunnen maken. De afscheidsdans met Arie was ook een knaller ;), mijn grote dank hiervoor!!! Het
staat op film.
We hebbenheel ergveel zin in onze reis. Eindelijkmogen we dedroom, die we eerst apart van elkaar hadden, samen gaanwaarmaken. We zijn onzettend bevoorrecht dat wij dit mogen en kunnen gaan
ondernemen. Maar afgelopen zaterdag geeft ook aan hoeveel geluk we hebben met alle lieve mensen om ons heen die om ons geven en van wie wij ook zoveel houden. Dank jullie wel allemaal we hopen dat
jullie ons gaan volgen!! Reis met ons mee!
